Na de hype, de echte Da Vinci.  Die vinden we in twee boekjes van Uitgeverij P te Leuven, Fabels en Raadsels & Voorspellingen, telkens het Italiaanse origineel met daarnaast de vertaling van Patrick Lateur.  Fraai klassiek uitgegeven, zoals we dat gewend zijn van Leo Peeraers poëzie-uitgeverij.

De apocalyptische voorspellingen van Da Vinci zullen wel niet meteen zoveel school maken als die van Nostradamus, vrees ik.  Daarvoor zijn ze gewoon te duidelijk, dus geen stof voor eeuwige herinterpretatie telkens een pronostiek weigert om uit te komen.  Ze zijn ook nogal voorspelbaar, bv. “Waterdieren zullen sterven in kokend water” (Raadsels, p.21), toch als die opwarming van de aarde een eindje verder gaat dan men heden voorziet.  Of nog actueler: “Groot zal de massa zijn die haar naam en bestaan vergeet…” (p.43), een vervulling van wat Merlijn in zijn tijd (in de film Excalibur) al opmerkte: “Want het is de doem der mensen dat zij vergeten.”

De “fabels” omvatten lucide observaties van het type: “Het mes, een kunstmatig wapen, ontneemt de mens zijn nagels, een wapen dat de natuur hem gaf.” (Fabels, p.41)  Plus echte fabels waarvan de zedenles zelden explicitatie behoeft, bv.: “De limoenboom was trots op zijn schoonheid, verachtte de struiken in de omgeving en liet ze uit het gezicht verwijderen.  De wind, door niets meer tegengehouden, ontwortelde hem daarop en wierp hem op de grond.” (p.17)  Dus nogmaals, jongelui: hoogmoed komt voor de val.  Kortom, deze maximen uit Vinci zijn evergreens die op elke salontafel thuishoren.

(KM, december 2006)