U wordt heropgevoed PDF Print E-mail
Written by Koenraad Elst   
Thursday, 04 June 2015 15:37

 

(ca. 15 okt. 2010, 't Pal.)

Het VRT-reportageprogramma Panorama bracht op 14 februari 2010 een verslag over heropvoeding van de blanke medemens. Oud-schooljuf Jane Elliott uit de zuidelijke VS geeft al ruim veertig jaar les in hoe het voelt, gediscrimineerd te worden.

Ze is een typevoorbeeld van de “autoritaire persoonlijkheid”, die er lust in vindt, anderen te bevelen en te straffen. Dat zij zo geaard is, heeft geen belang, net zoals de persoonlijke wreedheid en seksuele exploitatiedrang van voorzitter Mao Zedong zonder politieke betekenis waren. Wel van belang is het systeem dat zulke mensen in een positie brengt om zich op anderen uit te leven, het communisme resp. het zogenaamde antiracisme.

Zij bracht op een plaats in het VK een veertigtal Britse staatsburgers samen voor een niet nader toegelicht experiment. Bij het binnenkomen werden zij gescheiden in twee groepen: blanken met blauwe ogen aan de ene kant, bruinogige blanken en niet-blanken aan de andere. De volgende tien uren was het opzet, de blauwogigen te vernederen en te kleineren en de andere groep zover te krijgen, daaraan mee te doen.

Volgens de voice-over was het de bedoeling om aan te tonen dat “iedereen racist is”. Die bedoeling is in de getoonde montage op geen enkel ogenblik gebleken. Enkele zwarten steunden haar in het commentaar dat blanken allemaal racist zijn en niet-blanken een vreselijk leven hebben in het VK. Op geen enkel ogenblik zagen we haar echter zo manoeuvreren dat het racisme van niet-blanken, toch ook een deel van “iedereen”, aan het licht kwam. De blauwogigen toonden evenmin enige haat tegen de anderen, wel protesteerden enkelen tegen de manipulaties van de domina.

De blauwogigen mochten eerst twee uur in de kouwelijke wachtkamer wachten, kregen geen fatsoenlijke zitplaats, moesten het met alleen boterhammen doen terwijl de anderen warm eten kregen, en werden voortdurend uitgescholden en onderbroken. Maar mw. Elliott kreeg meer tegenstand dan ze gewend was. Meerdere blauwogigen en (blanke) bruinogigen protesteerden en beargumenteerden waarom ze dit opzet hetzij onzinnig hetzij wansmakelijk vonden. Zij hadden het ondermeer over “vrijheid”, stel je voor. Dat eindigde ermee dat ze opstapten of buitengezet werden. Antiracisten houden niet van tegenspraak, zeker niet van blanken die al decennia op gelijke voet tussen kleurlingen wonen en zich de lasterlijke beschuldiging van het misdrijf “racisme” niet laten welgevallen.

Kroon op de leerervaring zou een IQ-test worden. De juf had de test vervalst, namelijk door aan de niet-blauwogigen tevoren de helft van de antwoorden te geven. Volgens haar weerspiegelde dat het gebruik van “culturally biased intelligence tests” die zwarten met een slechter resultaat opzadelen dan wat ze eigenlijk verdienen, aangezien een zwarte daarin “gewoon niet kán winnen”. In werkelijkheid hebben psychologen al heel lang gewerkt om hun tests cultureel neutraal te maken; en doen Chinese immigranten zonder Westerse cultuurreferenties het bovengemiddeld goed op die tests.

Elliott liet haar proefkonijnen de test doen, waarbij de blauwogigen niet te horen kregen dat de test vervalst was. Daarna mocht iedereen zijn eigen antwoorden vergelijken met de juiste antwoorden, om met eigen ogen te zien hoe slim resp. dom ze wel waren. Helaas, een bruinogige blanke vrouw vond het niet de moeite om die doorgestoken-kaart-antwoorden te verifiëren, dus blafte de juf haar af. De vrouw antwoordde dat er niets te verifiëren viel aangezien de test toch vervalst was. Oei, dat hadden de blauwogigen niet mogen vernemen. Streng berispte de juf haar: “Je kan blanken beletten van te leren zolang je daarmee weggeraakt”,-- maar eens zal je toch tegen de lamp lopen, met alle gevolgen van dien.

Merk terloops het Amerikaanse imperialisme in haar show. Er bestond inderdaad een zuiver door huidskleur afgelijnde rassenscheiding in de zuidelijke VS ten tijde van Martin Luther King. Daarvan is in het Europa van 2010 volstrekt geen sprake. De integratieproblemen zijn hier van een heel andere aard, met als hoofdprobleem de islam. Toch proberen CGKR-vopo’s heel dat dossier tot een rassenkwestie te herleiden, met onzintermen als “anti-islamitisch racisme”.

Bovendien is in die veertig jaar aan beide zijden van de oceaan een enorme weg afgelegd. De Brits-Caraïbische columnist Darcus Howe getuigt (New Statesman, 11-9-2008): “Een nieuwe generatie van blanke binnensteedse arbeidersjeugd lijkt vrij van de imperiale ziekte die het racisme is.” In plaats van het afgezaagde liedje over “toenemend racisme” leert de werkelijkheid dat het racisme onder de inheemse Europese bevolking een historisch laag peil bereikt heeft.

Tijdens een panelgesprek met Jef Lambrecht naar aanleiding van haar optreden in de Antwerpse Singel begin 2002 verklaarde stand-up comedian Shazia Mirza dat ze tijdens haar jeugd in Birmingham nooit racisme ondervonden had. En dezelfde dag van de reportage over Jane Elliott bracht Jean-Pierre Rondas op VRT-Klara een interview met een U-Gentse antropoloog van Kongolese herkomst. Die getuigde dat het nogal wat beter meevalt om neger te zijn in Vlaanderen dan in China of India. Zelfs als we mw. Elliott de beste bedoelingen toeschrijven, moeten we haar werk wegwuiven als hopeloos anachronistisch.

Wat drijft mensen ertoe om over racisme obsessief te blijven doen? Zich de morele hoogte toeëigenen en anderen als misdadigers aan de kaak stellen, daar vindt een bepaald menstype veel egobevrediging in. Maar bij de meesten gaat het louter om traagheid. Er is een vinnig verstand nodig om nieuwe feiten te verrekenen. Daarom zien we de ene linkse intellectueel na de andere de mislukking van het multiculturele waagstuk erkennen, terwijl minder begaafde meelopertypes (ACW, Groen!) beaat het multiculturele dogma blijven napapegaaien. Zij blijken immuun voor twijfel door feiten van djihaad, asielbedrog of afbraak van burgerrechten zoals de vrijheid van meningsuiting. Zij begrijpen weinig van de haatcampagne waarin zij als voetvolk figureren, behalve dat ze goedkeurende schouderklopjes krijgen zolang ze in de pas blijven lopen. Je hebt hier ook wel fanatici, maar het multiculturele dogma dat zich nog steeds als “antiracisme” afficheert, wordt toch vooral gedragen door een massa schaapjes die tegenover andersdenkenden op commando eventjes een wolventronie mogen opzetten.

 
Copyright © 2024 Koenraad Elst. All Rights Reserved.
Joomla! is Free Software released under the GNU/GPL License.